Wandelen naar het eiland

We hebben ons voorgenomen om minstens een dag, in deze korte vakantie te gaan wandelen. We hebben dit jaar zelf een boekje aangeschaft en kiezen een wandeling in de omgeving. We gaan niet de hele wandeling doen omdat die te ver uit de buurt begint en toch al niet bij het beginpunt weer uitkomt. We gaan het tweede deel doen en dan naar het eiland voor de kust oversteken (weer een ander eiland als aan het begin van de week). We zetten de auto bij het eindpunt van de route neer, een pittoresk stationnetje en gaan de wandeling achterste voren lopen.

Zelf lopen we wel met ons gezicht vooruit natuurlijk. Nou zijn die routes al niet zo best aangegeven, maar als je zo loopt als wij, zoek je je helemaal een slag in de rondte. Boomgaard na boomgaard, huis na huis en hek na hek. Linksom, of zou het rechtsom zijn? Het weer is licht bewolkt geworden maar de zon brandt op onze neuzen en het is ruim 24 graden.

Eindelijk vinden we de juiste weg. Dat loopt toch gelijk wat meer ontspannen. Je komt trouwens niemand tegen onderweg. Wel zien we prachtige granaatappels hangen. De eerste pluk zullen we maar zeggen, tref ik de volgende morgen, geperst met de sinaasappels uit de boomgaard, in een glaasje bij het ontbijt. En dan, na twee uur wandelen staan we plotseling in een vakantiedorp (Pedras del Rei). Mooie huisjes en prachtig groen gras. Daar begint ook het asfalt weer en na een kilometer staan we bij het water dat ons van het eiland scheidt. Er is een brug, zoals al op het internet te zien was. Hoewel dit niet bij de wandeling uit het boekje hoort, gaan we naar de overkant. Het is, alweer volgens internet, twee kilometer lopen naar het strand via een smal pad langs een spoorbaantje. De brug is gebouwd over een aantal kleine bootjes en schommelt aardig heen en weer. Het is laag water dus overal om ons heen zie je een afwisseling van modder en droge stukjes land. 

Plotseling worden we ingehaald door de (diesel) locomotief van Valkenburg (bij Katwijk in de buurt). Je kunt dus echt nog gebruik maken van de rails die er liggen. Maar voor een euro per persoon per rit, lopen we die twee kilometer wel. Aan het einde van het pad komen we bij een hele rij restaurantjes, de duinen en het strand. Omdat we vreselijke trek hebben gekregen duiken we een soort skihutrestaurant in. Met een flink bord patat en wat worsten, gaan we in het flauw geworden zonnetje zitten. Maar nog geen vijf minuten later moeten we onder een afdak plaatsnemen omdat het gaat regenen. Het wordt ook nog eens koud! Daar hadden we in het geheel geen rekening mee gehouden. Maar na een half uurtje schijnt de zon weer en gaan we tussen de duintjes op het strand liggen. De vermoeidheid is toegeslagen en in het warme zonnetje slaap je zomaar een gat in de middag. Om vijf uur moet er maar een eind aan komen en aanvaarden we de terugreis. We kiezen nu voor de snelste route van tomtom zodat we op de doorgaande hoofdweg komen te lopen, want de donkere wolken aan de horizon voorspellen niet veel goeds. Je mag er 90 km per uur racen en er is een soort fietspad op het asfalt aangegeven. Het lijkt levensgevaarlijk maar na een paar kilometer went het wel.
Toch zorgen we ervoor dat we snel via dorpsstraatjes komen te lopen, ook al omdat we het opvouwbare parapluutje moesten ontvouwen voor wat gespetter. Met in totaal 15 km in de natte schoenen komen we bij onze auto aan. Op weg naar huis besluiten we nog even naar de Lidl te gaan. Eenmaal binnen horen we dat het nu goed is gaan regenen. En ja hoor, met wat sla en uien in de hand zien we buiten gekomen dat een aantal auto's tot hun assen, ja zelfs tot halverwege hun portieren in het water staan. Het hoost verschrikkelijk. Onderweg zie je complete watervallen, putdeksels waar het water uit naar boven komt en enorme modderstromen. Eenmaal bij het huis aangekomen wordt het wat minder en na een uurtje is het over.

De lucht klaart op en we kunnen de heerlijk frisse avondlucht alweer opsnuiven als we het journaal vanuit Nederland hebben gezien.