Het is maar 35 km rijden naar de oostkant van het eiland,
toch geeft de tomtom aan dat we er een uur over gaan doen. Het zal wel. De
zon schijnt weer lekker en we tuffen langs leuke plaatsjes: Los Llanos, El
Paso, Padrón, je waant je in een cowboyfilm. Dan is er een kilometers lange
tunnel en het mooie weer is voorbij. De bewolking zakt als een natte spons om
de auto heen. Zijn we zoveel omhoog gereden? Even afwachten hoe het verder
gaat. De wegen zijn bochtig als in de Alpen, de bebossing lijkt daar ook wel op.
En het duurt echt een uur voor we in Santa Cruz aankomen.
Daar is het wel
bewolkt, maar geen mist gelukkig. Dit is de hoofdstad van La Palma en dat is te
merken ook. Veel verkeer dat de stad in wil. Grote schepen in de haven, hijskranen
die ladingen bouwmateriaal verplaatsen en parkeerplaatsen die overvol zijn.
Ergens buiten het centrum is toch nog een plekje te vinden. Een stukje lopen moet
geen probleem zijn, de straten zijn vlak en de dag ligt nog voor ons.
In de hoofdstraat, tevens winkelstraat, is het al gezellig
druk. Veel souvenirwinkels met spulletjes uit La Palma, zoals tassen,
sigaren, honing, beschilderd aardewerk en zijden shawls. Veel huizen op het
eiland hebben bijzondere balkonnetjes, sommige vallen half uit elkaar en zijn
te klein om er iets mee te doen, maar het staat schattig.
Aan het einde van het voetgangersgebied ligt een houten schip,
de Santa Maria, waar Columbus mee is komen aanvaren om dit eiland te ontdekken.
Nu is er een museum van gemaakt. Lekker kopje koffie op de ramblas.
In het Casa Salazar is een tentoonstelling van de nagespeelde
kruisweg van Christus zoals ze dat hier elk jaar doen. Met gewaden van priesters
die met een soort kappen op rondlopen en het houten kruisbeeld van Jezus meedragen.
Dan opeens horen we bekende klanken. Is dit jubelen het gezang van ons bekende
mannenkoor uit Katwijk? Zoals de mannen thuis zingen, zingen ze op La Palma
ook! Ja, Santa Maria wordt voluit geëerd.
De route gaat verder via de zuidelijke kant; het
vulkaangebied. Ruige zwarte lavastenen die honderden jaren geleden door de vulkaan
zijn uitgespuugd en nu nog steeds de weg versperren, zodat je op geen enkele
weg gewoon rechtdoor kan rijden maar telkens weer met een bocht langs een
steenhoop moet. En dan die laaghangende bewolking die de temperatuur in een
kwartiertje tijd van 24 naar 14 graden doet dalen. Je kunt ook geen hand voor
ogen zien, dus van mooie uitzichten op de vulkaan of de zee is geen sprake.
Bij het plaatsje Las Manchas is een mooi pleintje gemaakt in
de stijl van Gaudi. Daar vlakbij is het Wijnmuseum, dat natuurlijk gauw de tent
dichtgooit als wij aan de deur staan te rammelen. Het is ons helaas nog niet
gelukt om enig museum te bezoeken.
Als we in Puerto Tazacorte aankomen en een kopje thee
drinken in ons appartement horen we dat er een nieuwe Paus gekozen is. Hij heet
Francisco en komt uit Argentinië, uit de provincie Santa Cruz. En vanaf het Sint Pietersplein dankt hij de heilige Maria.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten