Bananen

De laatste dag hier in Palma breekt aan.

Nog wat nevelig maar als je naar de lucht kijkt dan zie je al dat het goed gaat worden. We gaan snel op pad om via een steil wandelpad naar het bananenmuseum te lopen. Binnen 20 minuten zijn we bij het hek dat net door een oude vriendelijke Palmeriaan wordt geopend. Hij vertelt snel dat hij alleen Spaans spreekt en begrijpt dat wij kaartjes voor het museum willen kopen.

 

We hadden ons verheugd op een lekker bakje koffie, maar dat zit er niet in. Op de eerste verdieping van het prachtig vormgegeven huis waarin we zijn, blijkt de tentoonstelling te zijn. Er hangen zo’n 20 grote borden met allemaal tekst in het Spaans en Engels. Hier en daar een klein fotootje en een gifspuit, een weegschaal of hakbijl.

We brengen een half uur door met het lezen en worden dan verrast door de museummeneer met een klein plastic bekertje gevuld met bananenlikeur. Omdat Ria in een andere ruimte is, gaat de “conservator” luid roepend met z’n glaasje op zoek: frau, frau, frau. Hij vindt haar en samen drinken we om 10.00 uur een neutje.

 

 

 

 

Als we na de laatste panelen weer naar buiten gaan komen er gelukkig nog wat Hollanders aanlopen. Tja, voor 15 of 20 mensen de zaak open houden is al duur genoeg, laat staan dat je het niet gezellig kunt maken of een kopje koffie schenken.

Als je leest wat je allemaal met bananen kunt doen! 

In Zuid Amerika is de banaan goed voor 40% van de voedselproductie! Dat is nogal wat, als dat waar is. Wij kennen alleen de banaan om zo op te eten, de bananentaart, bananenlikeur en bananenkrentenbrood.

Wat moet je er nou verder nog mee,…… Ernie met een banaan in z’n oor en de bananenbar in Amsterdam?

We drinken gezellig koffie op het dorpsplein met een stuk chocoladetaart, want bananen taart verkopen ze niet. Inmiddels is het twaalf uur geworden en verlangen we (weer) naar het strand. Snel een plekje vinden tussen het kreupelhout en dan lekker even opwarmen voor de lunch. Broodjes met Spaanse chorizoworst en avocado’s, want daar hebben we er nog 4 van. De bananen zijn helaas op. We lezen onze boeken uit en na een heerlijk afscheid van het zonnetje pakken we de koffers al zo’n beetje in. Ik haal een pizza bij het restaurant op de hoek.

De vier seizoenen pizza. Vis, ham, kaas en…. banaan!